Soms kom je per toeval op bizarre plekken. Vandaag hadden we dat toeval.
Door: Graatje Weber
De derde zomer in IJsland. Inmiddels hebben we de bekende, en minder bekende, plekjes wel af kunnen vinken. We besloten eens op jacht te gaan naar plekken waar we nog nooit van gehoord hadden. Door op zoek te gaan naar de 'ongerepte' plekken kan je planning soms een verrassende draai krijgen. En dat gebeurde.

De Planning
Het oorspronkelijke plan was om naar Stígafoss te gaan. Een mooie waterval met een grot aan de achterzijde waarbij je dus achter de waterval kunt staan. Eén van de redenen dat Seljalandsfoss zo'n drukte kent, is omdat het mogelijk is om achter de waterval te kunnen lopen. Dat zijn bijzondere uitzichten. De Stígafoss ligt eigenlijk 'om de hoek' van de Seljalandsfoss en zou ook de mogelijkheid hebben om achter het vallende water te kunnen lopen. Het was bekend dat de weg richting Þórsmörk, de highlands, ging en ruw zou zijn. Er was een kleine river crossing te zien op Google Maps en dat kon wel eens spannend worden met een Toyota Avensis... Niet geschoten is altijd mis, dus we gingen op pad om de Stígafoss te vinden.

Weg van de drukte
De laatste kilometers keren zich af van de N1 Ring Road. We passeerden de mega toeristische Seljalandsfoss waar we minstens acht touring bussen zagen en enkele honderden toeristen om van dezelfde waterval een foto te maken. No thanks, zo'n drukte verpest het voor ons een beetje. Het idee is om naar een mooie plek in de natuur te gaan. Merchandise, hot dog kraampjes, betaalde parkeerplaatsen en een lange wachtrij om een foto te kunnen maken horen niet thuis bij dat idee. Wij gaan liever op zoek naar de alternatieve plek waar we (bijna) niemand tegen zullen komen. Soms moet je hier nét even iets verder voor rijden of wandelen. Soms kom je ook op een plek terecht die tegen kan vallen, maar soms kom je ook op plekken terecht die precies zo zijn als je hoopt.

Geine Stígafoss
Niet veel later veranderde de weg in een zandweg met stenen, gaten en bulten. Er moest met concentratie gestuurd worden, wij hadden geen 4x4. Alles leek goed te gaan, maar op twee kilometer van Stígafoss kwam dus de river crossing. We twijfelden en hebben enkele keren gekeken hoe een grote jeep door de rivier ging. Verstand won van emotie en we besloten de auto niet kapot te maken. Helaas, geen Stígafoss. Vanuit de river crossing zagen we in de verte een klein wandelpaadje een heuveltje op gaan en de rotswand zag er indrukwekkend uit. Een uitnodiging om eens te gaan ontdekken waar dat paadje naartoe gaat.

Auto geparkeerd. Wandelschoenen aan. Warme kleren aan en hop. Na een paar honderd meter kwam er een lastig stuk waarbij we flink moesten balanceren en klimmen om verder te kunnen komen. Op sommige momenten was er wel een, soort van, pad te zien dat we konden volgen. Op andere momenten was het gewoon freestyle de weg zoeken. Dit voelde al 10x avontuurlijker aan als een bezoek aan de Seljalandsfoss tussen de touring bussen, nú al.

Eine Angere Weareld
Het vraagde wat gewaagde meters klimmen, maar om de hoek leek het opeens een andere wereld. Een kleine uitgesneden ravijn met enorm hoge rotswanden. Een riviertje en bizarre rotsformaties met grotten. Ongelofelijk mooi en er was niemand te bekennen. Het pad ging verder naar een enorme grot in de rotswand. We besloten het avontuur voort te zetten en klommen omhoog om vervolgens weer af te dalen in de grot. Het bracht ons in een hoge half-ondergrondse kamer met een spectaculair uitzicht van de rotsen die verticaal omhoog schoten.
Weetje: IJsland is een populair land voor toerisme. Er zijn een aantal prachtige locaties die inmiddels door de lokale bevolking bestempeld zijn als 'verloren aan toerisme'. IJslanders komen er niet meer, omdat de plekken ontzettend druk zijn geworden. Op steeds meer plekken moet er ook betaald worden om te mogen parkeren. Om mooie plekken, die nog niet ontdekt zijn door massatoerisme, te beschermen noemen we niet de naam van het ravijn waar we nu over schrijven. Hiermee hopen we deze plek te beschermen tegen overvolle wandelpaden, hot dog kraampjes, merchandise en betaalde parkeerplaatsen.


Ongergronds Water
Er was geluid van water te horen en enkele meters verderop liepen we uit bij een ondergronds gedeelte van de rivier. Yep, dezelfde rivier als die vervelende river crossing waar we niet verder konden rijden. Deze plek was een geologische speeltuin met grotten, uitzichten, watervalletjes en imposante rotswanden. Het was ons eigenlijk een raadsel dat we hier alleen waren. Hoe kon zo'n mooie plek nou zo rustig zijn? We besloten dieper in de canyon te gaan en volgden het pad stroom opwaarts om te kijken of er nog meer te zien zou zijn.

Meer, Meer Avontuur
De rivier kronkelde door een prachtige canyon omhoog. Het pad werd steeds steiler en vager. Met moeite konden we het pad volgen, maar er was in principe toch maar één richting die we konden volgen: stroom opwaarts, dieper in de canyon. De rivier had best een groot volume, dus er moest wel een bron zijn. Met de kennis dat deze rivier moet ontspringen in de Eyjafjallajökull gletsjer, net als Seljalandsfoss, Skógafoss, Gljúfrabui, Nauthusagil, Stígafoss en tal andere watervallen, moest er wel een goede kans zijn dat er een flinke waterval te vinden zou zijn. Zeker met de hoge rotswanden om ons heen.
Een probleem was wel dat het steeds lastiger werd om de juiste weg te vinden. Er was op de meeste momenten geen sprake meer van een pad. Soms, uit het niets, was er dan wel weer een erg vervaagd pad te bespeuren. Het hiken werd inmiddels klimmen. Erg steil om te lopen. Spannend was het wel, maar de rivier werd kleiner en kleiner beneden ons. Als we hier naar beneden zouden schuiven zou dat niet goed aflopen.


Doa Is d'r Den!
Na de nodige zweet druppels en klamme handjes bereikten we de hoek van de rotswand en konden we eindelijk zien waar de rivier vandaan kwam. Jawel hoor, een kolossale waterval stortte zich naar beneden. Prachtig! Deze waterval was flink groter dat de Stígafoss! En er was helemaal niemand hier. Hoe kan dit? We kregen het gevoel dat we echt een onontdekt pareltje gevonden hadden en genoten van het uitzicht.
Weetje: Deze waterval ligt in een gletsjerrivier. Het volume word sterk bepaald door de hoeveelheid smeltwater. Bij hoge temperaturen is er veel smeltwater en zal de waterval erg krachtig zijn. Bij lage temperaturen is er minder smeltwater en zal de waterval minder sterk zijn. Vandaag was het een mooie zomerse dag in Augustus. Veel smeltwater dus en een prachtige waterval met veel volume.


Wo is idderein en wie heit deze plek?
De nodige foto's en video's werden geklikt met de camera en de drone. Dit wilden we op 't werk bij Efstidalur laten zien. Misschien kon iemand ons vertellen wat überhaupt te naam van deze mega waterval was? Het zou toch niet zo kunnen zijn dat een mega waterval als deze geen naam had. Hoe kon het überhaupt zo zijn dat wij nog nooit van deze plek gehoord hadden? Het is hier fantastisch mooi. Ongerepte natuur die precies zo is zoals je het je voorstelt als je op een avontuurlijke hike wilt gaan. Oké, het pad was op sommige momenten wel spannend, maar als wij het kunnen dan kunnen andere mensen dat zeker ook. Verbaasd genoten we van het unieke uitzicht dat we hadden. Het gevoel dat we op écht een hidden gem terecht waren gekomen.


Midzomerzon
Op de terugweg kregen we een schitterend uitzicht van vreemde rotsen die in de lage midzomer zon mooi belicht werden. We waren rond half elf in de avond terug bij de auto, maar de zon scheen nog volop. Het voordeel van IJsland in de zomer is dat je erg lang kunt genieten van het daglicht.
Weetje: Tijdens de zomermaanden kun je haast 24 uur per dag genieten van daglicht in IJsland. De midzomerzon bereikt zijn hoogtepunt op 21 Juni, de langste dag van het jaar. We kennen lange zomeravonden in Nederland, maar in IJsland zijn deze een stuk langer. Ideaal als je veel wilt zien van het landschap, want het wordt niet duister. Als je het meeste uit je reis naar IJsland wilt halen is dit een hele goede periode! Je kunt letterlijk en figuurlijk dan het meeste zien.


Nao Hoes
Wát een dag en wát een avontuur. De Stígafoss hebben we moeten missen, maar wat hebben we er iets moois voor terug gekregen. Over het raadsel van de naam van de waterval hebben we enkele dagen opheldering gekregen. Een jaar eerder deed Graatje een expeditie naar een gletsjer met geoloog en wetenschapper Johan Helgason uit Reykjavík. Die stuurde ons informatie door uit een van zijn boeken dat deze waterval naamloos is. Voor de IJslanders is het bekend dat deze waterval er is, maar niemand heeft er een naam aan gegeven. Blijkbaar is deze prachtige waterval niet interessant genoeg haha. Wij vonden het een geweldige plek en hopen stiekem dat deze waterval niet eindigt in massatoerisme als Seljalandsfoss. Laat ons maar zwaaien naar de touring bussen, we vinden wel een rustigere plek die mogelijk nog mooier is.

Beyond Travels
Ook op de mooiste locaties komen tijdens je volgende avontuur? Wij hebben alle gave locaties gebundeld in interactieve kaarten op Google Maps. Gemakkelijker wordt het niet om te navigeren naar de allermooiste plekjes! Alles is met de hand geplaatst en gebaseerd op onze eigen ervaringen en avonturen. Kijk snel of jouw bestemming al op onze website staat.
Instagram: Follow the adventure here.
Youtube: Watch our travel videos here.
Facebook: Be part of us here.
Get in touch: Send us an email.